In de podcast: Kyani Vullings

Fotografie Kyani Vullings

Kyani Vullings leerde fotograferen van haar vader, die het weer leerde van haar vader. ‘Ik heb ooit een camera van mijn vader gekregen en ben hiermee aan de slag gegaan. Nu fotografeer ik graag kidneren, maar ook graag macro omdat je daar meer een wereld meekrijgt die anderen niet zo snel kunnen zien.’

Kyani Vullings over het poseren met kinderen

Het maken van spontane foto’s van kinderen doet ze graag en ze heeft hiervoor haar eigen techniek ontwikkeld. ‘De kinderen moeten wennen aan je. Het eerste wat ze vaak doen is weggaan, omdat ze niet goed weten wat ze er mee aan moeten, hoe ze zich moeten gedragen en wat ze moeten doen. Dus ik leg eerst de camera weg, kijk hoe het met het kind is en maak er een klik mee en dan pas ga ik aan de slag. Ik laat kinderen ook vaak hun gang gaan en maak daar foto’s van, zonder te vragen ‘ga nu eens op deze manier staan. Kinderen doen dat niet op die manier.’

Als je kinderen laat poseren, komt dit volgens Kyani Vullings niet natuurlijk over. ‘Als je ze gewoon hun gang laat gaan krijg je de mooiste foto’s. Het zijn de onverwachte momenten die er het leukst uitzien.’ Als ze werkt met hele kleine kinderen, zorgt ze ervoor dat ze veel dingen bij zich heeft waar deze mee aan de slag kunnen. ‘Als ze een leeftijd hebben tot één jaar, dan heb ik vaak een heleboel knuffeltjes, dekentjes en dergelijke mee. Ik zet deze neer en kijk wat ze er mee doen.’

Als tip voor objectieven geeft ze aan om een 50mm f/1.8 te kopen, als je nog niet zo lang aan het fotograferen bent. ‘Je leert dan heel erg wat scherptediepte kan doen en kan daarmee hele mooie foto’s maken, ondanks dat deze lens niet zo duur is. Het objectief wordt niet voor niets beschreven als plastic fantastic.’

Beluister het volledige interview met Kyani Vullings in de podcast

Beluister het volledige interview met Kyani Vullings in de podcast, door hier te klikken kom je meteen uit in de juiste minuut.