Kijktip: Bruce Gilden

Jonge jaren van Bruce Gilden

Deze week praten we over de in Brooklyn, New York opgegroeide fotograaf Bruce Gilden. De Amerikaanse Gilden is vooral bekend voor zijn spontane close-up portretten van mensen, gefotografeerd in zwart-wit met behulp van een kleinbeeldcamera en een flitser.

Als kind had Gilden een aparte jeugd. Met een gangster als vader leerde hij de ruige kant des leven al snel persoonlijk kennen, en werd hij letterlijk en figuurlijk meegesleept in allerlei situaties die de meeste kinderen niet mee zouden maken. De fotograaf legt in interviews uit dat dit zijn werk heel erg vorm heeft gegeven. "Ik was niet bang om mijn camera zomaar bij mensen in hun gezicht te duwen. Ik was feitelijk nergens bang voor. Met de jeugd die ik heb gehad was dit ook niet mogelijk.'

Fotografie was voor de jonge Gilden niet alleen een verwerkings methode maar tevens een 'outlet' waar hij al zijn energie en passie in kon storten. Hij was na zijn eerste zwart-wit film rangefinder totaal verkocht en heeft sindsdien nooit meer omgekeken. Het vroege werk van de fotograaf kenmerkt zich vooral met louche plekken en situaties. Stripclubs, zwervers in steegjes, vechtpartijen en dronken mensen komen vaak voor in deze specifieke periode.

Beroemde serie

Het meest bekende werk van Gilden is zonder twijfel de Brighton Beach serie. Een verzameling aan koppen van alledaagse voorbijgangers door de jaren heen. De serie kenmerkt zich door een harde flitsstijl en heftige nabewerking waardoor elke oneffenheid gigantisch wordt. Felle kleuren, heldere ogen en geen emotie verborgen.

Gilden wil echte mensen laten zien, en heeft zelf een hekel aan (digitale) make-up. De foto's van de hoofden worden dan ook extreem groot ge-exposeerd rond de wereld. 'Ik wil dat mensen de poriën kunnen tellen, en voor lange tijd verloren kunnen raken in 1 beeld.' Vooral de impact van het beeld en niet zozeer de hoeveelheid telt bij de fotograaf zwaar. 'Als je in een museum rond loopt met 250 foto's word je toch gek? Ik hoop dat mensen tijdens mijn expo geraakt worden door minder, maar dat het gevoel meer is.'

Lees ook: Kijktip: Roger Ballen