Zacharie Gaudrillot-Roy en zijn serie van geïsoleerde gevels

Kleine steden, parkeerplaatsen en voetpaden zijn verlaten. De kamers van huizen verdwenen, waardoor er alleen een oppervlakkig overblijfsel van steen ben beton overblijft. Geen gezellige en intieme woonruimtes meer.

Façades

De serie Façades is een voortdurende abstractie van architectonische oppervlaktes. Gedeconstrueerde beelden van een stedelijk landschap, in een nachtelijke omgeving. Ze tonen een visie van het onbekende. De serie wordt momenteel gepresenteerd in galerie Düo in Parijs en is tot en met 30 mei 2016 te zien. De serie maakt deel uit van de tentoonstelling ‘The Willam Gruber Syndrom’.

De beelden worden verlicht door één of meerdere straatlantaarns. “Ik wilde niet per se antwoord op iets geven, maar een gevoel oproepen dat voor iedereen uniek zou zijn. Een visioen van een nieuwe wereld, die alleen maar een afbeelding zou zijn zonder intieme ruimtes.”

“Ik heb er van genoten om door de stad rond te dolen, door de straten te zwerven, om te kijken en te bedenken wat er achter de muren zou kunnen liggen: een gloed achter een half-open luik, lawaai dat door een raam komt, lachen, huilen, alles is anoniem, zoals een nummer op een deur. Alles kan buitenlands lijken en zowel angst als nieuwsgierigheid wekken.”