Review: Fujifilm X-H1

Fujifilm is vandaag de dag vooral bekend vanwege de Polaroid-achtige Instax-camera’s. De digitale camera’s van Fujifilm zijn echter minstens zo interessant. Fujifilm begon ooit als grote concurrent van Kodak en gebruikt ook deels andere beeldsensoren dan de huidige concurrentie. Het verschil komt erop neer dat ze scherpere beelden maken, maar iets minder kleurdetails laten zien dan andere sensoren. Om te begrijpen hoe het werkt, moet je weten dat alle beeldsensoren eigenlijk kleurenblind zijn. Ze worden gevoelig voor kleur doordat er filters voor de pixels zitten. Die zijn afwisselend rood, groen en blauw in een bepaald patroon. Dat patroon is bij Fuji heel anders dan het patroon van de concurrentie. Fujifilm noemt dit Trans-X-sensoren. Fujifilm heeft meer filters van één kleur naast elkaar, wat mooiere en egalere kleuren oplevert en een hogere scherpte. Dat gaat wel ten koste van kleurdetails. Het is niet zo gek dat Fujifilm het zo doet, want het eindresultaat ziet er meer uit als een foto gemaakt met film. Het is afhankelijk van je smaak én van jouw type fotografie welke soort sensor jouw voorkeur verdient. De sensor is goed in staat verschillen tussen licht en donker weer te geven en geeft weinig ruis. Op dat laatste terrein doet de camera het net iets minder goed dan de Nikon en Sony, maar beter dan Canon. Ook is de sensor van Fujifilm sterk in het snel verwerken van data.

Video

Video is een sterk punt van deze Fuji. Uiteraard heeft hij 4k, dus een twee keer zo grote scherpte als full HD, met 24, 25 en 30 beelden per seconde. Hij heeft echter ook slow motion, met 120 bps, dus 5x langzamer. Er zijn verder weinig beeldstoringen te zien in de vorm van moiré. De meeste camera’s krijgen daar last van wanneer de veel grotere beelden van de sensor omgezet moeten worden in de kleinere filmbeelden. De camera laat daarbij wel een deel van het beeld weg, maar dat is vrij gebruikelijk. De cropfactor is 1,2x dus alle lenzen worden bij het filmen als het ware 1.2x langer. Fujifilm zou Fujifilm niet zijn wanneer je bij het filmen – en het fotograferen - niet kon kiezen uit allerlei filmsoorten. Je krijgt dan dus de kleuren en het contrast van een van die beroemde Fuji-films. Dat zijn geen overdreven effecten, maar echt mooie kleuren zoals menigeen die ook bij het bewerken van films zou kiezen.

Wie zijn films echt bewerkt met een programma als Adobe Première Pro, kan kiezen voor de Eterna/Cinema look. Die werkt ook goed bij heel extreme contrasten wanneer je je films niet bewerkt. Het kán nog professioneler, met een eigen Fujilog, de F-log. Dat is echter echt iets voor film-nerds – zonder bewerking krijg je vrijwel onbruikbare beelden, maar dat is onvermijdelijk met een log. Met bewerking kun je dan de kleuren van Games of Thrones namaken, of in feite van welke film dan ook. Merkwaardig genoeg schakelt de camera bij gebruik ervan automatisch om op 800 ISO. Dat beperkt het praktische nut van de log wel, zeker in scènes met zon. Bij het bewerken van de filmbeelden kun je met een log eerst de kleuren heel goed aanpassen (graden) en daarna het contrast weer normaal maken. Dan heb je weer een normaal beeld, maar met aangepaste kleuren en met grotere verschillen tussen donker en licht. Erg prettig is dat Fuji een LUT ter beschikking stelt. Een LUT vertaalt het contrastarme beeld van een film opgenomen met een log weer in een normaal beeld. Misschien duizelt het je nu, want dit is echt alleen voor filmnerds, maar wel fijn dat Fuji hieraan gedacht heeft, want je weet nooit of je ooit nog een filmnerd wordt. Je kan het maar in huis hebben.

AF

AF werkt goed bij video, maar kan uiteraard niet voorkomen dat de camera ineens van scherpstelling verandert wanneer je de camera beweegt en/of iets vóór de persoon die je filmt opduikt. Wil je dat niet, dan moet je van te voren even scherpstellen en dan verder filmen zonder scherpstellen (handmatige scherpstelling). Dat is echter bij andere camera’s ook zo. De Fuji heeft ook stabilisatie in de camera-body. Die zorgt ervoor dat bewegingsonscherpte bij het maken van foto’s minder snel voorkomt. Bij video zorgt die echter voor een heel rustig beeld, zodat je films er al snel professioneel uitzien.

Bij het fotograferen werkt de AF (scherpstelling) van de X-H1 erg goed. Zoals bij alle spiegelloze camera’s werkt hij beter met zeer lichtsterke objectieven. Bij de X-H1 geldt bovendien dat het midden van het beeld beter scherpstelt dan de rest ervan. Het volgen van een snel bewegend onderwerp werkt niet zo goed als bij een reflexcamera, en ook net iets minder goed dan bijvoorbeeld bij Sony. Bij normale AF en bij veel licht zijn de verschillen vaak klein. Bovendien beschikt de Fujifilm over een hele serie met lichtsterke objectieven. Wat dat betreft verkeert de Fuji als APS-C-camera in een uniek positie. Omdat Fujifilm geen full frame-camera heeft, biedt het alle lichtsterke objectieven voor deze camera aan. Zo is er een 23mm f/1.4 – op het eerste gezicht een vreemd brandpuntsafstand, totdat je het omrekent naar full frame en bij 35mm uit komt. Dat aanbod aan objectieven maakt deze Fujifilm ook anders dan APS-C camera’s van andere merken. (APS-C is een formaat dat kleiner is dan full frame en groter dan m43. In combinatie met de lichtsterke objectieven stelt de Fuji beter scherp dan andere APS-C camera’s. Die moeten het in de regel met lichtzwakkere objectieven doen.) Bijzonder handig is dat de X-H1 beschikt over een batterijhouder, de VBP-XH1, waarin twee extra batterijen passen. De camera gebuikt alle batterijen achter elkaar zodat je bij video batterijen kunt wisselen terwijl je filmt. Bij het fotograferen werkt “hij” bovendien mee om het aantal beelden per seconde te verhogen naar 14.

Ergonomie

Met de batterijgrip VBP-X-H1 voelt de camera aan als een compacte versie van een professionele full frame-camera. Hij ligt dan uitstekend in de hand, ook bij staande opnamen. Zonder die grip is de camera nog steeds goed vast te houden, deels ook omdat hij vrij groot is. Wij zien de grootte vooral als een positieve eigenschap. Panasonic met het kleinere m43-formaat kiest een vergelijkbare aanpak bij de topmodellen. De knoppen van de camera kun je allerlei verschillende functies geven. Mede door de gebruikte materialen maakt de camera een hoogwaardige en degelijke indruk. We noemden al de objectieven die consequente equivalenten zijn van professionele full frame-objectieven. De professionele uitvoeringen beschikken ook over diafragmaring. Het instellen van het diafragma op het objectief werkt heel intuïtief en prettig. De diafragmawaarden zijn instelbaar op 1/3 stops. De sluitertijdenknop bovenop de camera is ook erg handig. Met een van de commandoknoppen kun je de sluitertijd verder met stapjes van 1/3 stop wijzigen. Verder is er een aparte ISO-knop.

Conclusie Fujifilm X-H1

De Fujifilm X-H1 is een camera met zeer goede eigenschappen waarbij de ergonomie en de geschiktheid voor video eruit springen. Het is vooral een verfrissend andere camera, met een unieke reeks van objectieven waar je goed mee kunt werken.

Beoordeling

+ Heel handig te bedienen
+ Goede sensor en AF
+ Goede video-kwaliteit

De Fujifilm X-H1 is verkrijgbaar voor een adviesprijs van € 1899,-  Meer informatie vind je op de website van Fujifilm.

digifoto Starter

Dit artikel is geschreven door Dré de Man en verscheen oorspronkelijk in digifoto Starter 3.2018. Wil je alle reviews, al het nieuws en interviews op je deurmat ontvangen? Neem dan nu een abonnement op digifoto Starter magazine.