De zoeker: optisch of digitaal?

De verschillende zoekers hebben voor- en nadelen. En je kunt natuurlijk altijd nog kiezen om de zoeker niet te gebruiken.

Wat is een optische zoeker

De meeste DSLR camera’s hebben optische zoekers, ‘viewfinder’ in het Engels. Analoge fotocamera’s hebben ook optische zoekers. Hierdoor kijk je letterlijk door je objectief (met gebruik van de spiegel in je camera). Het is vergelijkbaar met door een raam kijken. Hierdoor ‘werkt’ de zoeker zelfs als de camera is uitgeschakeld: het is er gewoon altijd, en het is geen technologische gadget van je camera. Dat wil niet zeggen dat de optische zoeker zo eenvoudig is als een raam. Wanneer je de ontspanknop half indrukt, verschijnt er bij de meeste camera’s veel informatie in beeld: de scherpstelpunten, de belichtingsmeter met de instellingen en soms een door jou gekozen raster. Een optische zoeker heeft nog een fijne bijkomstigheid: met de diopterstelknop kun je de scherpstelling aanpassen op eventuele oogafwijkingen. Handig voor bril gebruikers!
In de optische zoeker zie je niet ‘live’ de veranderingen die je maakt aan de belichtingsinstellingen. Maak je de foto donkerder met je instellingen, dan wordt het beeld in de zoeker niet donkerder. Ook scherptediepte zie je niet ‘live’.

Digitale zoeker

Een digitale zoeker is eigenlijk een soort scherm waarop je ziet wat er voor de camera gebeurt. Je ziet ze veel in moderne compact- of systeemcamera’s. In het begin was er daarom nogal eens vertraging tussen dat wat live gebeurde en wat je in de zoeker zag. Voor fotografen is dat natuurlijk enorm onhandig! Maar camerafabrikanten hebben niet stilgezeten, en de problemen met vertraging zijn inmiddels grotendeels opgelost. Omdat het een digitaal scherm is, ‘werkt’ de zoeker alleen als de camera aan staat (en de batterij niet leeg is). Het grote voordeel van een digitale zoeker is dat je de wijzigingen die je aanbrengt in je instellingen ook direct ‘live’ terugziet: je ziet bijvoorbeeld de scherptediepte veranderen wanneer je je diafragma bijstelt. Hetzelfde met belichting: je kunt keuzes maken op hoe de foto eruit komt te zien, in plaats van alleen op basis van de belichtingsmeter. Bovendien kun je bijvoorbeeld al een histogram in beeld hebben, zodat je kunt zien hoe deze veranderd op het moment dat je je instellingen aanpast.
Het nadeel van de digitale zoeker is dat het veel van je accu vraagt. Om die reden gaan de batterijen van DSLR’s vaak vele malen langer mee dan die van systeemcamera’s. Bovendien is het kleurbereik veel minder dan de daadwerkelijke camera; het resultaat dat je ‘live’ door de zoeker ziet is dus niet altijd representatief.

Waarom gebruik maken van de zoeker

De meeste camera’s hebben ook een scherm met LiveView, waarop je kunt kijken voordat je de foto neemt. Waarom zou je die niet gebruiken, in plaats van de zoeker? Daar zijn verschillende redenen voor:

• Ten eerste heb je geen last van reflecties als je door een zoeker kijkt. Op een zonnige dag kan het beeldscherm achterop de camera bijna onleesbaar worden, terwijl de zoeker nergens last van heeft.
• Ten tweede heb je alle aandacht voor de compositie van je foto, omdat je nergens door wordt afgeleid als je door een zoeker kijkt.
• Ten derde neem je een stabielere houding aan als je de camera tegen je gezicht houdt om door de zoeker te kijken. Dat levert scherpere foto's op ten opzichte van fotograferen met de armen uitgestrekt, zodat je het beeldscherm kan zien.

Welke zoeker voor jou het meest geschikt is, is natuurlijk afhankelijk van je eigen fotografie gedrag en je persoonlijke voorkeur. We hopen dat je een weloverwogen keuze kunt maken!

• Lees ook: 4 manieren om LiveView in te zetten