Cristina Coral en de verborgen schoonheid

Coral bracht haar jeugd door in een artistieke omgeving. Haar vader was componist. Muziek en kunst hebben altijd een belangrijke rol in haar leven gespeeld. Nadat Coral afstudeerde, koos zij voor de camera als haar belangrijkste artistieke expressie. Na een workshop te hebben gevolgd begreep ze direct wat de camera haar kon bieden. Door te experimenteren, ontdekte ze meer van de wereld en van zichzelf.

De foto’s die Coral creëert, worden veroorzaakt door verschillende pulsen: haar waarneming van de werkelijkheid, haar gedachten en de emotionele bagage van herinneringen die Coral met zich meeneemt.

“Fotograferen is een imperatieve taal geworden.”

Mijn werken worden veroorzaakt door verschillende pulsen: waarneming van de werkelijkheid, gedachten en emotionele bagage van herinneringen.

"In dit project wil ik niet de uiterlijke schoonheid benadrukken, maar juist de sporen van het interne dialoog vastleggen. Mijn vrouwelijke modellen zijn gesloten in hun intimiteit, in zelfanalyse, in introspectie en onderzoek. Hun gelaatstrekken zijn verborgen om ieder contact met de buitenwereld, dat dit intense innerlijke dialoog zou kunnen verstoren, te voorkomen. De vrouwen zijn afwezig, maar tegelijkertijd aanwezig in hun intimiteit. De complexiteit van de vrouwelijke vorm is de beste vertolker van mijn visie en voor mij de beste manier om mijn gevoelens te uiten. Ruimtes en kamers worden gecreëerd waar de vrouw haar intimiteit binnengaat, met zichzelf tussen herinneringen, schoonheid en dromerige visioenen. Dit alles terwijl de tijd verstrijkt."