Ik zag zoveel gave foto's voorbijkomen met zeepbellen dat ik de kans niet aan mij voorbij wilde laten gaan om dit zelf ook een keer te proberen! Dus gewapend met een overgebleven bellenblaas van een bruiloft ging ik de vrieskou in. Na heel veel kapotte bellen en verloren geduld werd ik beloond met een prachtnatuurverschijnsel! Vorst die langzaam en statig de bel volledig bedekt. De bel ernaast echter is nog heel lang zonder vorst gebleven. De foto is gemaakt met tegenlicht van de zon. Het was een heel wit licht omdat de zon eigenlijk niet echt door de wolken heen kon komen. Verder een erg grijze dag dus.