Review: Panasonic LUMIX S 70-200mm f/2.8

Redactie digifoto Starter 611
Als je een serieus camerasysteem op wil zetten, is een 70-200mm-objectief in de lichtsterkte f/2.8 welhaast een verplichting. Ook Panasonic heeft er dus een. We waren erg benieuwd naar de resultaten.

Aan de buitenkant straalt het Panasonic-objectief een duidelijke boodschap uit; dit is een professioneel objectief. Er zitten knoppen op om de scherpstelling vast te houden, maar waar je ook nog een hele reeks aan andere functies aan kunt toewijzen. Er is een draaibare en afneembare stevige statiefvoet (met Arca-Swiss-koppeling, heel handig!) en een degelijke zonnekap. Het gewicht is vergelijkbaar, de omvang ook, tot zover niets bijzonders. Op één punt steekt de Panasonic de concurrentie zelfs naar de kroon: de stabilisatie bedraagt maar liefst zeven stops.

Kijken we naar de opbouw, dan verschilt het objectief wel een beetje van wat we gewend zijn. We zien veel vrij dunne elementen, wat doet denken aan Leica. De kwaliteit van het objectief is weliswaar 1Leica-gecertificeerd, maar dat wil niet noodzakelijkerwijs zeggen dat Leica ook invloed heeft gehad op het ontwerp. Wat precies de invloed van Leica is geweest laat zich raden. Het objectief telt 22 elementen in 17 groepen, waarvan één asferisch, twee Ultra Extra-low Dispersion (UED) en drie ‘gewone’ ED -elementen.

Ook in de praktijk blijft de professionele indruk bestaan. De zoomring draait heel soepel, de afdichtingen en maatregelen om reflecties in te dammen zijn voorbeeldig en het materiaalgebruik is dat ook. Er is een mooi contrast in een heel groot deel van het beeld, het stelt snel scherp, waarschijnlijk wordt dit zelfs eerder afgeremd door de AF-methode van de camera. Zeer prettig is dat er geen sporen van axiale CA te zien zijn; de achtergrond en voorgrond zijn mooi neutraal van kleur. Het bokeh is ook zeer goed.


LAB

Na deze kennismaking wordt het tijd om in het lab te kijken hoe goed het objectief echt is. Daar vallen meteen andere vrij unieke eigenschappen van het objectief op; er is vrijwel geen focus breathing én het is vrijwel parfocal. Dat wil dus zeggen dat de brandpuntsafstand bij scherpstellen niet verandert en dat bij het zoomen de scherpstelling gehandhaafd blijft. Beide eigenschappen zijn erg prettig bij het filmen. De prestaties zijn ook erg goed. De scherpte bij volle opening in het centrum van het beeld is bij 70 en 135mm meteen uitstekend, bij 200mm heel goed. Vanaf f/4 is hij ook bij 200mm uitstekend. De randen lopen ongeveer een stop achter, de uiterste hoeken zijn bij f/5.6 vrijwel optimaal.

Wanneer we de hoeken die bij video niet zichtbaar zijn wegdenken, zijn de prestaties meteen uitstekend over het gehele bereik. Eigenaardig is dat het microcontrast op zeer kleine details iets achter blijft. Dat zou wel eens opzet kunnen zijn, om te voorkomen dat bij video moiré ontstaat, want die is heel moeilijk bij de nabewerking weg te halen. Het ontbreken van laterale én axiale CA is om dezelfde reden ook van belang voor video.

Conclusie

De 70-200mm houdt zich goed staande en onderscheidt zich in de optimalisatie voor video. Dat zie je aan het scherpteverloop, aan de parfocaliteit, het ontbreken van focus breathing. Kortom: prima objectief, dat bij gebruik voor video van grote waarde is. In dat opzicht past het objectief uitstekend bij de camera’s.

Beoordeling Panasonic LUMIX S 70-200mm f/2.8

Beeldkwaliteit 8,5
Bediening 9
Behuizing 9
Prijs/kwaliteit 8

Wij testten de Panasonic LUMIX S 70-200mm f/2.8 in DIGIFOTO Pro 1.2020 en beoordeelden het objectief met een Goud award! 
 

Specificaties Panasonic LUMIX S 70-200mm f/2.8

Brandpuntsafstand: 70-200 mm
Lichtsterkte: f/2,8
Minimale focusafstand: 0.95 m
Filtermaat: 82 mm
Diafragmabladen: 9
Lensopbouw: 12/9
Focustype: af
Spatwater-, stof- en vorstbestendig
Info: panasonic.com

afbeelding van Redactie

Redactie digifoto Starter | Redacteur

Bekijk alle artikelen van Redactie