Portretfotografie: Elodie Kint vertelt over haar hobby

‘Ik zet mensen graag op de foto op een manier hoe zij er zelf uit willen zien’, begint Elodie enthousiast. ‘Ik vind het heel leuk om mensen te helpen en een mooi beeld van hen te maken, waarin ze zichzelf ook nog herkennen. Ik krijg vaak verzoekjes om portretfoto’s te maken voor bijvoorbeeld een nieuwe profielfoto op social media of voor een CV. Als ik zelf ideeën heb, dan plaats ik een oproepje op mijn Facebookpagina en dan kunnen mensen reageren. Dat werkt goed.’

Geen trucs

Elodie gebruikt geen trucs om mensen op hun gemak te stellen, want het gaat vaak vanzelf. ‘Als ik foto’s van iemand maak, dan klik ik gewoon lekker door. Op een gegeven moment merkt het model dat ik geen aandacht meer besteed aan de houding en verdwijnt de ongemakkelijkheid. Natuurlijk vraag ik wel eens om de schouders wat rechter te houden of het hoofd wat te draaien, maar echte poses bedenk ik nooit. Ik vind het verschrikkelijk als mensen zo geforceerd op de foto staan, dat is gewoon niet mooi.’

Locaties

Omdat Elodie vaak mensen op de foto zet, moet ze iedere keer weer nadenken over de locatie. Dat is voor de jonge fotograaf niet lastig meer, want ze heeft keuze genoeg. ‘Ik ga vaak naar het strand, het bos of de stadswallen bij mij in de buurt. Soms komen de modellen zelf met ideeën of maak ik foto’s bij iemand thuis of bijvoorbeeld in een park in Tilburg, want daar studeer ik. Wat ik ook een gave locatie vind, is spookstad Doel, net over de grens in België. Al vinden de paar mensen die daar nog wonen het niet altijd even leuk als er andere mensen komen. Ach, het blijft een toffe locatie’, zegt Elodie lachend

Favoriete foto

Net als veel fotografen heeft ook Elodie een favoriete foto. Hierover hoeft ze dus niet lang na te denken. ‘Ik vind een rennende foto van vier broers en zussen goed gelukt. Ten eerste, omdat er beweging in de foto zit en ze lachen ook nog eens allemaal oprecht. Prachtig toch! Ze rennen nog net in het licht, waardoor ze een mooie schijn op hun haar hebben. Ik heb er erg leuke reacties op gekregen.’

Apparatuur

Toen de beginnende fotograaf naar de middelbare school ging, kocht ze een digitale camera. Daar ging ze veel mee op pad. ‘Ik maakte foto’s van bloemetjes, vrienden, mezelf, noem maar op. Ik deelde die dan via Hyves. Op een gegeven moment wilde ik graag verder met fotograferen en wilde ik een spiegelreflexcamera. Deze kocht ik van het geld dat ik kreeg toen ik zestien werd. Vanaf dat moment werd het een serieuzere hobby.’

Haar eerste spiegelreflexcamera was een Nikon D3000 met de standaard 18-55mm kitlens. Ook kocht ze een telelens van Nikon, namelijk de 55-300mm. ‘Die gebruik ik soms voor portretten, omdat je dan niet zo dicht op je modellen hoeft te staan. Dat vinden ze vaak fijn en door wat meer in te zoomen wordt de achtergrond onscherper. Ik heb laatst ook een Nikon D300 van mijn oom gekregen, maar die camera moet ik nog even goed uitvogelen. En voor een echte portretlens ben ik aan het sparen. Genoeg te leren en te doen dus.'