Starter CoverFoto Lezersinterview | Marlou Nijpels
De foto van de zonsondergang bij de Sint Servaas brug in Maastricht, een van de oudste bruggen die ons land rijk is, maakte Marlou vorig jaar november. Marlou: 'Die brug is natuurlijk enorm bekend, bij zowel de bewoners van Maastricht als bij toeristen. Hij wordt jaarlijks ook heel vaak op de foto gezet. Ook ik had hem al vaak gefotografeerd maar nooit vanaf een laag standpunt. Dat beeld had ik wel al langer in mijn hoofd zitten. Echter, de brug vanaf dit standpunt vastleggen, kan alleen vanaf een plek die je eigenlijk niet mag betreden. Ik ben dus een beetje stout geweest. Dat moet soms om echt een eigen draai te geven aan een foto. Ik wilde niet de zoveelste foto schieten van de Sint Servaas. Vervolgens heb ik in Lightroom nog een paar kleine aanpassingen gedaan. Zo heb ik de schaduwen wat opgehaald en het blauw iets meer laten knallen. Verder heb ik aan dit beeld niets gedaan.'
Het intell hotel in Zaandam.
'Een van mijn favoriete gebouwen in Nederland. De unieke bouwwijze en kleurrijke uitstraling is precies waar ik van hou. Vooral in de avond vind ik het gebouw erg sfeervol.'
Maak jij gebruik van filters tijdens jouw fotografie?
'Ik werk met verschillende grijsfilters. Met name filters van NiSi, dat is mijn favoriete merk. Je betaald er iets meer voor maar de kwaliteit is top. Zij leveren mooie filters van optisch glas. Dat voorkomt onder andere lelijke kleurzwemen. Ook de scherpte blijft beter behouden door het gebruik van optisch glas. Ik werk graag met filters omdat je er mooie effecten mee kan creëren. Zo kun je door gebruik te maken van filters de beweging en de structuur van bijvoorbeeld water of wolken fraai vastleggen.'
Wanneer we naar jouw beelden kijken, zien we voornamelijk veel architectuur en Urbex fotografie. Het is wel duidelijk waar jouw passie ligt...
'Ik ben inderdaad gek op het vastleggen van oude gebouwen. Beelden waarbij je de sfeer van een oud gebouw bij wijze van spreken tastbaar maakt. Wat me met name zo aanspreekt aan die oude gebouwen zijn de details en de ornamenten. Dat zie je bij moderne architectuur veel minder. Aparte lijnen en hoeken die trekken mij en wil, nee moet ik vast leggen. Beroepsmatig leg ik regelmatig woningrenovaties vast. Dan maak ik in opdracht van makelaars en architecten beelden van voor én na de renovatie. Mijn urbex werk daarentegen is vooral hobbymatig.'
Rust zacht
'De geur van rottend hout, schimmel en mos is niet voor iedereen weggelegd op de vroege morgen. Maar het levert prachtige beelden op.'
Heb jij een fotografie opleiding gedaan?
'Nee, ik ben volledig autodidact. Ik heb zelfs nog nooit een cursus of workshop gevolgd. Ik heb wel altijd over de schouder van mijn vader meegekeken. Hij was portret fotograaf. Dus van hem heb ik wel veel geleerd. Maar eigenlijk vooral door te kijken. Het echte werk heb ik mijzelf allemaal aangeleerd. Net als het bewerken van beelden in Lightroom en Photoshop. Dat is ook mijn uitdaging. Ik wil iedere dag beter worden. Het is mijn droom om een bekende en veelgevraagde interieur fotograaf te worden.'
Heb jij bepaalde voorbeelden?
Mijn grootste bron van inspiratie is de Nederlandse kunstenaar Maurits Cornelis Escher, bekend om zijn houtsneden, houtgravures en lithografieën, waarin hij vaak speelde met wiskundige principes. Ik probeer ook altijd veel dieptewerking aan te brengen in mijn beelden. Daar komt ook mijn passie vandaan voor het vastleggen van trappen. Daarmee kun je heel bijzondere dingen doen. Beelden waarbij de kijker zich afvraagt: 'waar sta ik nu? Boven of onder? En waar kijk ik nu precies naar?' Dezelfde verwondering die ook Escher oproept. Dat spreekt mij enorm aan. Met als gevolg dat ik wel drie uur bezig kan zijn met een wenteltrap. Die bieden vanaf ieder standpunt weer een heel nieuw perspectief. Een van de mooiste trappen die ik tot nu toe gefotografeerd heb, is het beeld met als titel 'De trap in mijn dromen'. Dat beeld maakte ik vorig jaar in België. Het is een heel unieke trap in een heel uniek gebouw in België. Een gebouw uit begin 1900. Vlak voor dat dat gebouw gerenoveerd werd, mocht ik er nog foto's van maken. Niemand weet waar die trap is en er mochten ook eigenlijk geen fotografen binnenkomen. In overleg met de opdrachtgever is ook besloten die plek geheim te houden. Ze willen namelijk niet te veel mensen over de vloer krijgen.'
De overtreffende trap
'De bijzondere bouwstijl van deze trap zie je tegenwoordig nog maar zelden. De aparte rondingen worden vanuit deze invalshoek extra benadrukt. Vanaf het eerste moment dat ik deze trap zag, was ik verliefd! Na maanden speurwerk achter de locatie had ik hem dan eindelijk gevonden, maar het was net zo moeilijk om ook de toestemming rond te krijgen. Tien maanden later kreeg ik dan eindelijk het verlossende telefoontje. Het gebouw is dagelijks in gebruik wat de situatie nog iets moeilijker maakte. Terwijl ik helemaal bovenaan klaarstond met mijn camera moest mijn assistente constant op en neer rennen om de geopende deuren telkens weer te sluiten. Het was niet gemakkelijk om de perfecte symmetrie vast te leggen. Maar juist de foto’s die veel moeite kosten, geven mij ultieme voldoening.'
Hoe ziet jouw speurtocht naar onderwerpen voor jouw urbex fotografie eruit?
'Ik google veel en hou nieuwsberichten en sloopaankondigingen heel goed bij. Niet alleen in België maar juist ook daarbuiten. Urbex fotografie is tegenwoordig zo populair in de Benelux. Vele duizenden mensen die dat doen. Wanneer je op zondag een nieuwe locatie bezoekt, zijn er vaak ook nog honderden andere urbex fotografen. Dat is echt niet leuk meer. Daarom urbex ik amper nog in België. Het wordt steeds moeilijker om hier nog unieke locaties te vinden en die ook op unieke wijze vast te leggen. Het is juist mijn uitdaging om locaties te vinden die nog niet zo vaak gefotografeerd zijn. Denk aan gebouwen in Polen en Tsjechië. Ik urbex overigens nooit alleen maar altijd met minimaal nog een ander persoon erbij. Dat raad ik ook iedereen aan. In je uppie urbexen is te gevaarlijk.'
Leven als een koning
'Indrukwekkend houtsnijwerk, gedetailleerde ornamenten en prachtige antieke meubels. Ik heb mijn ogen uitgekeken in dit middeleeuws kasteel.'
Heb je nog een bepaalde droomlocatie?
'Ik heb nog heel veel droomlocaties. Met name in Italië. Daar vind je heel veel en zeer goed geconserveerde trappen. Trappen met veel wentelingen en de meest fraaie ornamenten. En volgend jaar ga ik naar New York. Daar ga ik een trap fotograferen van 64 verdiepingen. Daar kijk ik enorm naar uit. Wat een dieptewerking zal dat geven zeg. Ik verlang nu al naar het wow effect!'
De trap in mijn dromen
'Perfecte symmetrie, interessante lijnen en een zachte lichtval laat de trap in volle glorie zien.'
Tips van Marlou
Ben je gek op urbex en/of architectuurfotografie hou dan altijd je ogen goed open. In welke stad of plaats je ook bent, kijk om je heen. En kijk vooral ook door de ramen van gebouwen om te zien hoe ze er van binnen uitzien. En heb de brutaliteit om te vragen of je mag binnenkomen om te fotograferen. Immers, een brutaal mens heeft de halve wereld. En probeer ook altijd op zoek te gaan naar unieke plekken. Besteed daar aandacht aan. Dat betaald zich echt uit. Zo kom je met andere, originele beelden thuis. Last but not least, ga als urbex fotograaf nooit alleen op pad. Het is te gevaarlijk om in je eentje oude gebouwen te betreden.'
Feedback van de redactie
Remco Stunnenberg | Redacteur
Marlou kiest voor veel kleur en rechte, harde lijnen. Maar ondanks dat, zijn haar beelden zeker niet hard en niet zelden oogstrelend en eigenlijk altijd verrassend. Neem nu haar beeld van de Servaas Brug. Vanaf dit standpunt zagen we deze 'hoofdrolspeler' niet eerder. Deze foto laat bovendien zien dat je als fotograaf soms even over de grens heen moet, letterlijk, voor een uniek beeld. Passie, leergierigheid en tomeloos doorzettingsvermogen lonen in de fotografie. Het werk van Marlou is daarvan hét bewijs.
Jouw foto hier? Stuur je foto's in naar de lezersgallery op onze website.
Lees meer
