Polaroid foto's, hoe werkt dat eigenlijk?

Analoge fotografie       

Om te beginnen is het handig om te weten hoe foto's ontwikkelt worden. Analoge camera's werken met filmrolletjes. De film reageert op licht en vormt negatieven. In een doka worden de negatieven overgebracht op fotopapier. Dit fotopapier is extreem lichtgevoelig. Daarom werkt de ontwikkeling het beste in het donker. Bij de ontwikkeling komen ook chemicaliën kijken.

Een polaroid is een kleine snelwerkende doka

Het fotopapier in de polaroid is voorzien van lagen zilverhalogeniden. De camera vangt het licht op in drie kleuren. Groen, rood en blauw. Dit licht word als negatief opgevangen en omgezet in de lagen zilverhalogeniden. Rood wordt cyaan, groen wordt magenta en blauw wordt geel. Onder elke laag van zilverhalogeniden zit een kleurstof. Geel, magenta en cyaan.

De gekleurde lagen worden geactiveerd door het licht. Er word precies genoeg kleur toegevoegd voor wat nodig is. Een beetje zoals een printer. Laagje voor laagje wordt de kleur omgezet in de foto. Tussen de kleuren zit een laagje van zilverkristallen.

De twee rollen die de foto uit de camera duwen voegen chemicaliën toe:

• Om de chemische reactie van het licht en de zilverhalogeniden te stoppen wordt er een dun zwak zuur toegevoegd aan de polaroid foto. Denk aan azijnzuur of citroenzuur.
• Om de polaroid foto zolang mogelijk mooi te houden wordt er als laatste een zout toegevoegd. Veel gebruikte zouten voor fixeren zijn natriumthiosulfaat en ammoniumthiosulfaat.

Shake it like a polaroid picture

De polaroid is klaar. Een fout die vaak wordt gemaakt is wapperen. Niet doen! Dit is een fabeltje. Het beste wat je kunt doen is de foto in een donkere, warme en droge plek veder laten ontwikkelen. Een borstzakje in een blouse of jaszak is een goede plek hiervoor. Laat de foto daar zo'n 10 tot 15 minuten met rust voor het beste kleur resultaat.

Lees ook: PolaroidLab tovert jouw telefoonfoto’s om tot analoge prints