Levendigheid versus verzadiging

Heb je de Engelse versie van een bewerkingsprogramma of app? Dan gaat het over ‘vibrance’ en ‘saturation’. Het effect is veel sterker bij verzadiging dan bij levendigheid. Maar, dat het verschil ligt iets genuanceerder.

Levendigheid

Het verschil zit namelijk in welke kleurtinten versterkt of verzwakt worden. Met levendigheid blijven huidtinten bijvoorbeeld het langst onbewerkt, waardoor deze geschikter is voor het nabewerken van portretten.Want, wanneer we de levendigheid bijstellen, heeft dat niet perse invloed op alle kleuren: vooral de koelere kleuren worden versterkt. Als je het schuifje omhoog zet worden de gele en rode tinten wel sterker, maar minimaal. De blauwtinten gaan wel flink omhoog. Op het moment dat je het schuifje de andere kant op zet, verzwakken vooral de blauwe kleuren. Levendigheid heeft dus vooral een invloed op de koelere kleurtinten.

Verzadiging

Wanneer je de verzadiging omhoog zet, spatten alle kleuren van het scherm af. Vooral oranje, geel, rood en groen spatten eruit. Daarom worden huidtinten oranje als je de verzadiging te hoog zet maar zijn ze minder beïnvloed door de levendigheid bij te stellen.Zet je de verzadiging helemaal omlaag, dan veranderen alle kleuren in grijstinten. Verzadiging werkt over het algemeen juist goed voor landschapsfoto’s.

Wanneer welke

In het algemeen kun je dus zeggen dat de optie verzadiging meer geschikt is voor foto’s waarin je alle kleuren wilt versterken, denk hierbij aan landschap- of productfoto’s, en de optie levendigheid vooral geschikt is voor de koelere tonen, wat het meest geschikt is voor  portretfoto’s. Zo voorkom je oranje gezichten.

Waarom bijstellen?

Waarom worden foto’s aantrekkelijker als we de kleuren intenser maken? Dat heeft ermee te maken dat het oog nog steeds beter en meer contrast ziet dan de sensor van een camera. Sensors worden steeds beter, maar het dynamisch bereik (het verschil tussen de lichtste en de donkerste delen van een foto) is nog steeds veel minder als dat van onze ogen. Omdat de camera zich vooral richt op de ‘middentonen’, valt er vaak wat detail (en kleur) weg in de hoge en lage kleurtonen van een foto. Hier zitten veel ingewikkelde en scheikundige theorieën achter, maar kort door de bocht kunnen we zeggen dat we een foto waarbij de kleuren wat intenser zijn gemaakt prettiger vinden om naar te kijken.

Het is dus de moeite waard om eens met de schuifjes voor levendigheid en verzadiging te spelen. Speel ermee, houd rekening met de tinten en voorkom oranje gezichten.